“Het gaat niet meer.” Deze 4 woorden beschrijven een intens proces en zullen herkenbaar zijn voor elk kind, zijn of haar ouders, de begeleiders in het Bibihuis en andere betrokkenen. Het Bibihuis is een huis voor kinderen daar waar het thuis niet meer lukt. Een fijne, warme en veilige plek. Op deze pagina lees je alles wat voor jou als verwijzer belangrijk is om te weten over het Bibihuis Maastricht.
Een belangrijk uitgangspunt is om stil te staan bij het besef dat niemand het zo heeft gewild. Niemand wil dat het kind niet meer thuis kan wonen. Iedereen heeft op zijn of haar eigen manier zijn best gedaan om er samen het beste van te maken. Vanuit de liefde die diep vanbinnen altijd aanwezig is, maar soms niet meer gezien en gevoeld kan worden. De relaties in huis kunnen daardoor onder spanning komen te staan. Vanuit de spanning kan er onveiligheid ontstaan. De keuze voor een andere omgeving wordt gemaakt wanneer onveiligheid blijft bestaan. De rust niet meer of enkel voor korte duur terugkeert en de verandermogelijkheden beperkt zijn of blijven.
Het Bibihuis dient als ontwikkelplek waar het kind tot rust kan komen. Vanuit die rust kan het kind zich verder ontwikkelen. De plaatsing verstevigt de plek van het kind- diens positie. Tegelijkertijd maakt het ontzettend veel los aan emoties, gedachten en gedrag in alle contexten (thuis, Bibihuis, en mogelijk nog veel meer plekken). Het is van belang om zicht te hebben op de context van het kind, zodat we vervolgens vanuit een een hechtingsgerichte maatwerkaanpak verder kunnen werken aan de specifieke ontwikkeling van elk kind.
De hechtingsgerichte aanpak kenmerkt zich door allereerst zicht te krijgen op het verhaal van het kind: het inzichtelijk krijgen van het levensverhaal, van geboorte tot aan de huidige leeftijd, waarbij alle belangrijke relaties een plek dienen te krijgen. Zodra wij hier zicht op hebben, kan er vanuit een dieperliggend niveau begrip ontstaan met betrekking tot het specifieke gedrag van het kind. Wanneer dit gedrag wordt begrepen vanuit het verhaal van het kind is er ook inzicht in de specifieke behoeften van het kind.
Vanuit een traumasensitieve aanpak kunnen we vervolgens aansluiten bij het kind en diens behoeften. Dit is van groot belang, naast het bieden van een plek, structuur, grenzen en overige randzaken om het kind aan zijn of haar ontwikkeltaken toe te laten komen. Dit alles draagt bij aan versteviging van de bodem van het kind, grond geven aan zijn of haar bestaansrecht. Gehoord en gezien worden in bestaansrecht is een van de allerbelangrijkste behoeften van het kind (en eigenlijk elk mens) om toe te komen aan verdere ontwikkeling en vormgeving van het unieke levenspad.
Parallel aan het proces van het kind in het Bibihuis kan er ook rust in de thuissituatie ontstaan. Ouders en/of andere belangrijke mensen hoeven (even) niet aan alle verplichtingen te voldoen. Er ontstaat ruimte tot reflectie: een terugblik op alles wat gebeurd is, dit opnieuw beleven en doorleven om te voelen wat verwerkt kan en mag worden. Vanuit de afstand en de ruimte tot verwerking kan nader onderzocht worden wat de mogelijkheden tot herstel en nabijheid zijn.
Om bovenstaande te bewerkstelligen en de contexten aan elkaar te verbinden werkt het Bibihuis nauw samen met een aantal zorgprofessionals. Elk kind en zijn systeem ontvangen intensieve begeleiding en behandeling in dit proces. Dit zijn namelijk diepgaande processen die een kind en het systeem niet alleen hoeven door te maken. Het betreft een ultiem complexe opdracht waar het Bibihuis de moed en capaciteiten voor heeft ontwikkeld om zich met hart en ziel voor elk kind en zijn systeem in te zetten, zodat er weer een perspectief zichtbaar en voelbaar wordt. Een bodem onder de voeten, een arm om de schouder met uitzicht op toekomstperspectief.
Wil je meer weten? Neem dan contact met ons op!